نمونه حکم الزام به تمکین زوجه
موضوع دعوی: الزام به تمکین زوجه
خواهان دادخواستی تحت عنوان عدم تمکین همسرش همراه با دلایل:
1)فتوکپی مصدق عقدنامه
2) فتوکپی مصدق مدارک شناسایی به داگاه ارائه نموده است. و در دادخواست خود عنوان نموده است که همسرم از اواخر تابستان سال 93 بدون عذر موجه و علت قانونی و بدون اخذ اجازه از اینجانب اقدام به ترک زندگی مشترک نموده و مراجعات مکرر بنده هم تأثیری نداشته است و ایشان حاضر به تمکین نشده است، لذا با توجه به مراتب فوق تقاضای صدور حکم بر محکومیت خوانده به بازگشت به زندگی مشترک و تمکین خوانده مورد استدعا می باشد.
رأی دادگاه نخستین با موضوع الزام به تمکین زوجه
درخصوص دادخواست خواهان آقای خ ق به طرفیت خانم ف م به خواسته حکم الزام به تمکین زوجه دادگاه با عنایت به محتویات و مندرجات پرونده و نظر به این که خواهان دلایل و مدارک متقن و محکمه پسندی در رابطه با ادعای خود ارائه نموده و با توجه به شهادت شهود تعرفه شده که حکایت از عدم تمکین زوجه داشته و نیز اقرار صریح خوانده دعوی خواهان را وارد دانسته و مستنداَ به ماده 1014 قانون مدنی حکم بر محکومیت خوانده به تمکین از زوج صادر و اعلام می گردد.
رأی دادگاه تجدید نظر با موضوع الزام به تمکین زن
درخصوص تجدیدنظرخواهی خانم ف م با وکالت خانم م ج نسبت به دادنامه شماره 940006 صادره از شعبه 242 دادگاه خانواده با موضوع حکم الزام به تمکین زوجه که به موجب آن دعوی تجدیدنظرخوانده بطرفیت خانم ف م بخواسته تمکین حکم برمحکومیت تجدیدنظرخوانده صادر گردیده است و در مهلت قانونی تجدیدنظرخواهی به عمل آمده با ملاحضه محتویات پرونده و لایحه اعتراضیه تجدیدنظرخواه و با توجه به این که تجدیدنظرخواه ایراد یا دفاع موثری که موجبات نقض دادنامه معترض عنه را فراهم آورد ارائه ننموده و ایرادات ابرازی در حدی نیست که خلل یا خدشه در ارکان آن ایجاب نماید، از طرف دیگر دادنامه تجدیدنظرخواسته نیز با رعایت اصول و تشریفات دادرسی صادر و فاقد ایراد و یا اشکال عمده بوده و موضوع نیز مشمول هیچ یک از جهات مندرج در ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی نبوده، لذا تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه به تجویز ذیل ماده 358 قانون مارالذکر دادنامه تجدیدنظرخواسته را تأیید و استوار می نماید. رأی صادره به استناد ماده 356 قانون مذکور قطعی می باشد.
مطابق ماده 1108 قانون مدنی که اشعار می دارد: هرگاه زن بدون مانع مشروع از ادای وظایف زوجیت امتناع کند مستحق نفقه نخواهد بود، نفقه زوجه منوط به تمکین او شده است و منظور از تمکین هم در این خصوص این پرونده و هم در رویه قضایی به نظر بنده تمکین خاص می باشد. نکته ای که در این خصوص باید بیان نمود این است که اگر زن بدون عذر موجه حاضر نشود که با شوهر خود زندگی کند یا رابطه جنسی داشته باشد یا با او در اداره خانواده همکاری کند حقی بر نفقه ندارد.
از سویی ماده 1102 قانون مدنی اشعار می دارد:به محض اینکه زن ومردی با عقد صحیح شرعی به نکاح یکدیگر درآمدند رابطه زوجیت بین آنها برقرار میشود ودر برابر یکدیگر به عنوان زن وشوهر دارای حقوق و تکالیف متقابل خواهند شد.حال از این ماده چنین مستفاد می گردد که زوجه در این پرونده تکالیف خود درخصوص تمکین اعم از تمکین عام و خاص را انجام نداده است
