تفاوت طلاق با فسخ نکاح
طبق ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی شوهر یا زوج هرگاه که بخواهد می تواند بدون اثبات دلیل خاصی زن خود را طلاق بدهد. بنابراین در طلاق از سوی مرد محدودیتی به جز پرداخت حقوق مالی زن مثل مهریه و نفقه وجود ندارد.
طلاق باید به صیغه طلاق و با تشریفات مخصوص و حضور دو شاهد مرد و عادل اجرا شود.
فسخ نکاح نیز به ظاهر همان نتیجه طلاق را در پی دارد یعنی جدایی و ترک کردن اما تفاوتهایی نیز با هم دارند آنچه که باعث فسخ نکاح می شود در مواد ۱۱۲۱ تا ۱۱۳۲ قانون مدنی آمده است.
وجود بعضی از عیب ها در زن یا مرد موجب فسخ و انحلال نکاح و رابطه زناشویی میشود برای مثال ناتوانی جنسی در شوهر یا جزام که نوعی بیماری پوستی است و همچنین زمین گیری در زن میتواند از موارد فسخ نکاح به درخواست مرد باشد.
استفاده از حق فسخ نکاح منوط به یکسری شرایط است که در صورت فقدان و نبود آنها نمیتوان از این حق استفاده کرد.
برای مثال فسخ نکاح به واسطه عیب در زن منوط به این است که مرد قبل از عقد به آن آگاه نبوده باشد یا جنون ادواری که گاه به گاه عارض میشود اگر زودگذر نباشد میتواند از موارد فسخ نکاح باشد.
استفاده از حق فسخ فوری است و فوریت آن به عرف هر محل برمیگردد و اگر مدت زیادی از اختیار فسخ بگذرد دیگر نمیتوان از آن استفاده کرد.
البته موارد انحلال محدود به طلاق و فسخ نکاح نیست، لذا فوت یکی از زوجین یا بروز برخی حوادث و اتفاقات مانند خروج از اسلام خصوص زوجین مسلمان یا تغییر جنسیت زوجین نیز از این دسته اند.
برخلاف طلاق برای انحلال نکاح نیاز به صیغه خاص و تشریفاتی نیست. در فسخ نکاح اصولاً مهر به زن تعلق نمی گیرد.
